เวียดนามใต้ในวันปีใหม่ ตอนที่ 2 – ดาลัด วันเดียวไม่เคยพอ

ที่รีสอร์ทมีดาดฟ้าให้ขึ้นไปชมวิวเมืองได้ ว่าแล้วก็ขึ้นไปประเดิมสักหน่อย โอ้โห.. หมอกเต็มไปหมดเลย อากาศเย็นสบายสดชื่น แต่เสียดายที่วิวเมืองโดนหลังคาบังไปซะเยอะ เอานะ.. ก็ยังดีกว่าไม่มีวิวอะไรให้ดู นั่งเล่นก็ไม่ได้เก้าอี้เปียกหมด ฮ่าๆ ลงไปอาบน้ำก่อนล่ะกัน แล้วค่อยรวมพลขึ้นมาเซลฟี่อีกที

แพลนเที่ยววันนี้เราจะนั่งรถไฟจากสถานีดาลัดไปสุดสายที่สถานีจายหมัตแล้วไปชมวัดเจดีย์มังกร ก่อนอื่นกองทัพต้องเดินท้องพวกผมก็เลยได้อาหารเช้าเป็นเฝอไก่ใกล้ๆ รีสอร์ท จัดไปชามละ  35,000 VND ผักและพริกเวียดนามนี่สดและหอมมาก มิน่าคนเวียดนามถึงชอบกินผัก

จากนั้นเราก็หาแท็กซี่สีเขียว Mai Linh ให้ไปส่งสถานีรถไฟดาลัด วิธีการบอกทางที่ง่ายที่สุดคือให้จิ้มพิกัดที่ Google Map แล้วเปิดรูปสถานที่ให้ดู ไม่ต้องเสียเวลาพูดหรืออธิบาย แฮปปี้ทั้งสองฝ่าย ใช้เวลาไม่ถึง 20 นาที ก็ถึงสถานีรถไฟดาลัดแล้ว

สถานีรถไฟดาลัด

สถานีดาลัดสร้างขึ้นเพื่อเชื่อมต่อเส้นทางรถไฟในการมาพักผ่อนที่เมืองตากอากาศแห่งนี้ ตัวอาคารสร้างโดยสถาปนิกชาวฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1932 และเปิดใช้ในปี ค.ศ.1938 ทราบเกร็ดความรู้กันเล็กน้อย พวกผมก็เดินเข้าไปซื้อตั๋วไปกลับรอบ 9.50 น. ที่นั่ง VIP ราคา 150,000 VND ต่อคน (ใครไม่ต้องการนั่งโซนส่วนตัว VIP ก็สามารถซื้อตั่วแบบนั่งรวมกับคนอื่นได้ครับ ราคาถูกกว่าผมด้วย)

รถไฟนำเที่ยวระยะทาง 7 กิโลเมตร จะพาเราชมวิวสองข้างทางไปยังสถานีจายหมัต โดยจอดแวะให้เราเดินเล่นสถานีปลายทางประมาณ 30-40 นาที ให้บริการจำนวน 5 เที่ยว ได้แก่

1. 7.45 – 9.15
2. 9.50 – 11.20
3. 11.55 – 13.25
4. 14.00 – 15.30
5. 16.05 – 17.35

เวลาด้านซ้ายคือขาไป เวลาด้านขวาคือขากลับ (ขาไป – ขากลับ) ดังนั้นใครที่เลือกรอบไหนไว้ ให้กลับมาให้ทันเวลาด้วยนะครับ ใครมาไม่ทันก็คือตกรถไฟ ต้องกลับแท็กซี่สถานเดียว

ที่นั่ง VIP จะเป็นที่นั่ง 4 คน หันหน้าเข้าหากันมีโต๊ะให้วางของ ด้านข้างมีหน้าต่างให้ชมวิวได้แบบไม่ต้องเบียดกับใคร ส่วนที่นั่งรวมการนั่งจะคล้ายกับรถไฟฟ้าบ้านเราคือนั่งเอาหลังพิงด้านข้างแล้วมองวิวที่หน้าต่างฝั่งตรงข้าม รถไฟเริ่มเคลื่อนตัวออกจากสถานีในเวลา 9.50 น. เจ้าหน้าที่ก็เริ่มเดินตรวจตั๋ว พนักงานก็ทยอยแจกน้ำดื่ม วันนี้ท้องฟ้าสวยจริงๆ ยิ่งขับให้วิวสองข้างทางสวยขึ้นอีกเยอะเลย เรามาชมวิวกันดีกว่าครับ

เมื่อถึงสถานีปลายทางจายหมัต เจ้าหน้าที่จะตระโกนบอกว่า คุณต้องมาที่นี่ให้ทันรถไฟเที่ยวขากลับ เวลา 11.30 น. (ดูจากตารางต้องกลับ 11.20 น. ถือว่าได้เที่ยวเพิ่ม 10 นาที เอาเป็นว่าฟังเจ้าหน้าที่บอกให้ดีว่ารถไฟจะออกกี่โมง) ดังนั้นผมจะมีเวลาทั้งหมด 40 นาที กับการเดินไป-กลับและชมวัดเจดีย์มังกร ระยะทาง 400 เมตร ใช้เวลาเดินเรื่อยๆ ประมาณ 10 นาที เอาล่ะ.. เพื่อไม่ให้เสียเวลา ไปชมวัดเจดีย์มังกรกันเลยคร้าบ

วัดเจดีย์มังกร

ที่นี่สร้างด้วยกระเบื้องเซรามิคแก้วทั้งหมด ด้านหน้าเราจะพบรูปปั้นมังกร และเจดีย์ 7 ชั้นที่มีระฆังใบใหญ่ที่สุดในเวียดนาม ด้านขวาจะพบกับวิหารเจ้าแม่กวนอิมองค์ใหญ่สูงเท่าตึก 4 ชั้น ด้านล่างเราจะได้เข้าไปกราบพระแก้วมรกตอีกด้วย สวยงามและอลังการมากครับ

พวกผมตื่นตาตื่นใจกับความยิ่งใหญ่อลังการ เสียดายที่เวลาน้อยไปหน่อย ตอนนี้ 11.20 น. แล้ว ต้องตัดใจกลับไปให้ทัน รถไฟเลทให้อีก 10 นาทีจึงเริ่มออกเดินทางจากสถานีจายหมัต วิวสองข้างทางเหมือนเดิมแต่แดดนี่จะแรงไปไหนเนี่ย เมื่อมาถึงสถานีดาลัดก็หาเครื่องดื่มดับกระหายในคาเฟ่รถไฟ คือนั่งดื่มกันในตู้รถไฟเลยครับ บริเวณสถานีก็มีของที่ระลึกขายด้วย พี่ที่มาด้วยกันได้รูปสเก็ตไปหนึ่งอัน ส่วนผมก็หามุมถ่ายรูปสนุกสนาน

เที่ยงกว่าแล้ว พวกผมเดินมาหาอะไรกินบริเวณด้านนอกสถานีรถไฟเห็นร้านอาหารนี้คนเข้ามาทานเยอะเลย ก็เลยสั่งข้าวราดกับข้าว 2-3 อย่าง ตกจานละ 40,000 VND  รสชาติใช้ได้เลยครับ คุณป้าใจดีมากด้วย

เมื่ออิ่มท้องแล้ว จุดหมายต่อไปของพวกเราก็คือ บ้าน XQ ซึ่งเราสามารถเดินไปได้จากสถานีรถไฟดาลัด ใช้เวลาประมาณ 10 นาที ระยะทาง 400 เมตร

XQ Art House

บ้าน XQ เหมาะมากกับคนรักงานศิลปะ เราจะได้ชมภาพปักด้วยเส้นด้ายหลากสีซึ่งมีความประณีตอ่อนช้อยมาก ภายในตกแต่งไว้อย่างสวยงาม เดินชมกันไม่เบื่อเลย

ไปต่อที่จุดหมายถัดไปดีกว่า ระหว่างเดินไปเรียกแท็กซี่ สายตาก็เหลือบไปเห็นร้านแหนมเนือง แหม.. ต้องขอลองสักหน่อยว่าเวอร์ชั่นออริจินอลจะเป็นยังไง พวกผมจัดไปหนึ่งชุด 35,000 VND ถือว่าไม่แพง มาเสิร์ฟแบบอลังการงานสร้าง มีความต่างตรงที่บ้านเขากินแผ่นแป้งแบบแข็งๆ (สังเกตจากคนเวียดนามโต๊ะข้างๆ) ถ้าเป็นบ้านเราจะมีน้ำอุ่นเอาไว้แช่แผ่นแป้ง พวกผมก็ขอจานแล้วประยุกต์เอาน้ำดื่มนี่แหละมาแช่แทน ฟันธงเลยว่ารสชาติแบบบ้านเราอร่อยกว่า ฮ่าๆๆ

กินพอหอมปากหอมคอ ก็เรียกแท็กซี่สีเขียว Mai Linh เจ้าเดิมให้ไปส่งที่วิหารดาลัด (โบสถ์ไก) จิ้มพิกัดแล้วโชว์รูป คนขับแท็กซี่อ๋อทุกคัน สะดวกสบายจริงๆ

วิหารดาลัด (โบสถ์ไก)

วิหารแห่งนี้สร้างในปี ค.ศ.1920 เป็นสถานที่ประกอบพิธีกรรมทางศานาของชาวดาลัด ความพิเศษก็คือมีการใช้สัญลักษณ์เป็นรูปไก่เหนือไม้กางเขนบนยอดโบสถ์ จึงเป็นที่มาของคำว่าโบสถ์ไก่

ถ่ายรูปเล่นกันสักพักก็เดินเลียบทะเลสาบซวนฮวางชมวิวไปเรื่อยเปื่อย ตั้งเป้าว่าจะเดินไปจนถึงบิ๊กซี แล้วหาซื้อของฝากเล็กน้อย ป่ะ… มาเดินชิลไปด้วยกันครับ

ออกมาด้านนอกผมก็มาหาที่นั่งทานฮอทดอกที่ลานบิ๊กซีซึ่งอยู่ติดกับทะเลสาบซวนฮวาง ที่นี่เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจของชาวเมืองดาลัด มีของขายราคาไม่แพงวางแบกับพื้น หรือจะเดินเข้าไปซื้อของในบิ๊กซีมานั่งกินแบบผมก็ได้ คนเวียดนามนิสัยไม่ดีอยู่อย่างคือกินแล้วทิ้งไว้ตรงนั้นเลย จิตสำนึกเรื่องนี้บ้านเราดีกว่าเยอะ

ถ้าเพื่อนๆ ได้มาอยู่ที่นี่ รับประกันเลยว่ามันชิลมาก อากาศเย็นสบาย มีของให้กินเล่น มีเด็กและวัยรุ่นจับกลุ่มทำกิจกรรมให้ดู เวลาของผมหมุนไปอย่างรวดเร็ว ไม่ได้การล่ะอยากไปเดินตลาดกลางคืนด้วย คืนนี้ต้องไปให้ได้เพราะเป็นคืนสุดท้ายแล้ว ว่าแล้วก็เก็บข้าวของทิ้งลงถังขยะที่ล้นจนไม่รู้จะยัดยังไง แล้วพวกผมก็ตั้งพิกัดไปที่ตลาดกลางคืน

ตลาดกลางคืน ดาลัด

แหล่งช็อปปิ้งยามค่ำคืน ทั้งเสื้อผ้า อาหาร ของกินเล่น เครื่องประดับ ข้าวของเครื่องใช้ ต้องยกให้ที่ตลาดคนเดินดาลัด จุดที่นิยมมาถ่ายรูปก็คือด้านบนสุดของบันได เพราะเราจะเห็นตัวตลาดในมุมสูงกับคนจำนวนมหาศาล

กลับถึงที่พักก็เคลียร์เรื่องตั๋วรถบัสที่จะไปมุยเน่ในวันพรุ่งนี้ ปรากฏว่ารีสอร์ทไม่ได้จองตั๋วรถบัสไว้ให้เรา ให้ตายสิ… อะไรๆ ก็ดีหมด มาเสียเรื่องภาษาอังกฤษที่สื่อสารกันไม่รู้เรื่องนี่แหละ ขำตัวเองจริงๆ ก็เลยกลับไปที่โรงแรมทิวลิปให้ช่วยจองตั๋วรถบัสให้ คนละ 200,000 VND ราคาเท่ากับที่รีสอร์ทแต่เข็ดแล้ว (ราคาปกติที่ไม่ใช่ช่วงปีใหม่จะอยู่ที่ 150,000 VND) และรถบัสจะมารับพวกเราที่หน้ารีสอร์ทเลยครับ

ติดตามตอนที่ 3 ต่อที่นี่ ได้เลยครับ
เวียดนามใต้ในวันปีใหม่ ตอนที่ 3 – มุยเน่ ทะเลก็ได้ ทะเลทรายก็ดี

อัลบั้มรูป